12 Eylül 2013

Merhaba, Ben tatlı anıların

Uzun bir aradan sonra tekrar merhabalar efenim. oo sizde mi buradaydınız, buyurun buyurun enderin mekanında sizlere de yer bulunur elbet. Neşeliyim bugün yahu. Neşeliyim demişken herşeye neden diye soranlar geldi aklıma.

+ Neşeliyim
- Neden
+.. (Sövdü)

Neyse, uzun lafın kısası her yazımda olduğu gibi bu yazımda da girişi sohbete ayırdım.

Bi heves açtığım bloguma hergün birşeyler yazarım hayallerim hayal oldu. Bazı günler bloguma uğrayamıyorum bile.
Lakin bu süre zarfında blogumun takip edildiğini öğrendim. Hatta "oğlum bloguna yazsana ben bakıyorum onlara" diyen bir dostum var imiş bu yazımı o yazmamı istediği için yazıyorum, selam olsun :)

Bu arada Duman'ın yeni albümü çok iyi değilmi ya? Yine Duman eşliğinde dost sofraları kurulacak gibi.

Ehem..
Bugün anılarımızdan bahsedesim var. Bazı şeylerin unutulmaması, eskimemesi gerekiyor bence.
Geçmişi özlüyor çoğumuz. Çünkü ne kadar küçüksen o kadar az sorumluluk yüklüyor hayat omuzlarına, çünkü çocuksun ve kimse seni yargılayamıyor.
O gün etrafında bulunan, seni güldüren insanların hep yanında olacağını sanıyordun. Bu yüzden çok eğleniyordun. Ama artık büyüdün ve etrafındaki insanlar gidecek mi korkusu var içinde. (Gidecekler)
Geçmişi özlüyor çoğumuz. Çünkü insanın aklına ilk olarak mutlu olduğu anlar gelirmiş. Bu yüzden geçmiş deyince aklına en güzel anların geldi. Sanki hiç kötü anımız olmamış gibi yani.

Yeterince moral bozduysam artık toparlayabilirim.

Geçmişe götürmek amacım sizi. Çünkü mutlu olun istiyorum. Rabbim beni yaratırken insanları mutlu et diye yaratmış olabilir. Cevabını bilmiyorum ama birgün sorma fırsatı yakalarsam sorabilirim..

Geçmişi hatırlamanın en kolay yolu fotoğraflar. Ben arada bir fotoğraflara göz atarım mesela. He bu arada en zevklisi şu içinde orhun yazıtları varmışcasına boyutları olan fotoğraf albümlerinden geçmişi izlemek. Sanal dünyada sakladığınız fotoğraflar aynı tadı vermiyor. Tabi benim o tarz albümlerim az o yüzden bilişim çağı for ever.

İkincisi de nesneler. Mesela geçmiş söz konusuysa aklıma ilk sokağımızın top koşturulası arsası geliyor. (Arsa nesnesi..) Sabah çıkıp akşam ezanıyla eve dönen cücüklüğümü özledim ya. Bir keresinde bizim kaleden karşı kaleye bir gol atmıştım of ki ne of. He bi de büyük ağbileri yenince saygınlığım artardı. He bi keresinde de.. (bi bitmedim amk) Oğlum o değil de topu hep ben alırdım lan! Toplara ödediğim paralarla yatırım yapsam şuan o parayı kumarda kaybetmiş üstüne de böbreğimi satmış olurdum. Şaka maka ucuz atlatmışım..

Televizyon mesela. Televizyon izleyen insanları sevmiyorum, sevemiyorum. Televizyona aptal kutusu denmesi kadar doğru bir laf yok. Gavur icadı yea nolcek. Hatta şeytan işi oğlum bu.
Ama televizyon değil miydi pokemon başlarken koltuktan koltuğa zıplatan bizi. Sabah ile akşam ezanı dışında kalan zaman diliminde çizgi filmleri izledik Allah izledik.

Çok fazla nesne dolaşıyor kafamda ama sonuncusu soba olmalı. Soba oğlum ya. Fakirim biliyorum ama soba yani. Bütün aileyi seve seve (burada sansür var)  bir odaya toplardı. Kestaneyi falan geçtim, çekirdek alsam onu bile üstünde ısıtırdım. Güven verirdi oğlum ya. Dışarda yağmur yağarken sen onun yanında yağmurun tadını çıkarırdın.

Ya bu arada yorganın altından yağmuru izlemeyi özledim. Bir tatlı huzur almaya geldim dim dim ..

Çok uzadı ya bu. İçimde bir birikmişlik var, doyamadım yazmaya lakin okulumuzun meşhur ders seçme gecesi birazdan başlar ona odaklanmam gerek.

Erkek yada kız, anılarınızın kahramanlarıyla daha fazla zaman geçirin çünkü onları seviyorsunuz.

Başbaşş..



3 yorum :

  1. mekan güzelmiş hayırlı işler

    YanıtlaSil
  2. Anilarimizin kahramanlar :)i her nerde yasiyor ve yasatiliyorsa animsaninca güzeldir. Tebessüm dolu bir yazı. Anilarimdan büyüyüp böyle güzel satirlara sahip olabilcegin aklıma degmezdi. Hiç değişmeyen kalbin bi ömür sana yandaslik etsin guzel adam :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Blogumun en güzel yorumunu yazmış olduğun için teşekkür ederim, okurken çok mutlu oldum ve de bizi biz yapan anılarım arasına bu yorumu da eklemiş bulundum :)

      Sil